Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Niet iedereen geeft om high-end activity-tracking functies op veel smartwatches of dure fitnessbanden. Sommigen maken zich echt niet druk om bloedzuurstofniveaus, ECG-metingen of zelfs ingebouwde GPS. Als je eenvoudige dagelijkse activiteitentracking wilt, wil je een eenvoudige wearable voor dagelijks gebruik, en dat is waar de Samsung Galaxy Fit 2 om de hoek komt kijken.
De eenvoud van de Galaxy Fit 2 begint met het ontwerp, maar het bevat zowel goede als slechte verrassingen. De eerste verrassing is hoe helder het 1,1-inch AMOLED-kleurenscherm is. Ik kon het gemakkelijk op de middelste stand laten staan zonder in te boeten aan daglichtweergave, wat betekent dat het minder invloed heeft op de levensduur van de batterij. Het gebruik van een kleurenscherm maakt de Galaxy Fit 2 veel aantrekkelijker en interessanter om naar te kijken dan de saaie monochrome LCD’s die op eenvoudige Fitbits te vinden zijn.
Hoewel de band comfortabel zit als hij eenmaal om is, is de sluiting erg vervelend. Ik draag de band vaak losjes als de nauwkeurigheid van de hartslagsensor niet zo belangrijk is, en trek hem dan strakker aan als ik aan het sporten ben, en de band van de Fit 2 maakt deze gewoonlijk eenvoudige procedure nogal irritant. Verder zit hij goed vast en wordt hij niet zweterig.
De bediening gebeurt via het touchscreen en een aanraakgevoelige knop eronder. Het is vrij gemakkelijk om de knop in het begin te missen, aangezien de dunne omtrek die je een hint geeft over waar je moet drukken in veel lichtomstandigheden verdwijnt. Het besturingssysteem reageert snel en is logisch ingedeeld, en je gebruikt vegen en tikken om door de opties te navigeren. Ik heb geen problemen ondervonden bij het gebruik ervan.
De Fit 2 heeft een iets groter scherm van 1,1 inch – groter dan het scherm van 0,95 inch van de Fit. Dat maakt het net iets makkelijker om tijdens een training de tijd of een reeks meetgegevens te bekijken.
De Fit 2 maakt gebruik van dezelfde AMOLED-technologie, zodat alles op het scherm helder en kleurrijk is, terwijl de wijzerplaten nog steeds opvallen ondanks de kleine ruimte waarmee ze moeten werken.
In feite is het dankzij het kleine display dat alles in de UI er scherp uitziet, en ik vond het uiterst gemakkelijk om te lezen wat er op het scherm stond tijdens het hardlopen. Het enige wat ik wil zeggen is dat het kleine scherm het soms erg lastig maakt om te communiceren met sommige van de meegeleverde apps.
Ondanks zijn betaalbaarheid heeft de Fit 2 een groot aantal trainingen die via het toestel kunnen worden gevolgd. Er is veel variatie met fitness nietjes zoals roeien en yoga, maar je kunt ook een aantal sporten volgen, waaronder basketbal en golf.
Op een vreemde manier zijn er verschillende individuele oefeningen die kunnen worden gevolgd, zoals armcurls en bankdrukken. Dit zijn geweldige oefeningen en ik kan je ten zeerste aanbevelen ze te doen, maar meestal zijn ze onderdeel van een grotere training, dus om ze hier apart te zien is een beetje vreemd en het voelt alsof de aandacht aan andere trainingstypes had kunnen worden besteed.
Wat de Fit 2 wel heeft, is uitstekende automatische workout tracking. Om actief te blijven, probeer ik tussen de middag te gaan wandelen wanneer dat mogelijk is, en elke keer wist de Fit 2 precies wanneer ik wegging en wanneer ik thuiskwam en weer ging zitten. Het was interessant om te zien omdat ik deze wandelingen zelden log als onderdeel van mijn bewegingsroutine, maar de Fit 2 herinnerde me eraan dat ze wel degelijk bijdragen tot het halen van mijn dagelijkse doelstellingen.
Wat de Fit 2 echter echt in de steek laat, is de erbarmelijke hartslagmeting. Tijdens een snelle loop van 3 km haalde ik een piekhartslag van 184 BPM en een gemiddelde van 154 BPM – zoals mijn meegeleverde hartslagband aangaf. Volgens de versie van de Fit 2 kwam ik echter nooit boven de 157 BPM uit en bleef ik steken op een gemiddelde van 120 BPM.
Deze resultaten zijn volkomen onjuist, en mijn advies zou dan ook zijn om de hartslagmetingen van de Fit 2 grotendeels te negeren. Maar als je precies wilt weten hoe je presteert, raad ik je aan om ergens anders naar te kijken.
Het meest in het oog springende probleem is dat er geen enkele vorm van GPS-connectiviteit is voor het bijhouden van buitenactiviteiten. Als je trappen of een stepmill in je trainingsroutine opneemt, heb je hier ook pech: de Fit 2 heeft geen hoogtemeter.
Het is echter niet allemaal slecht nieuws, want de wearable bevat wel een aantal essentiële functies, zoals muziekbediening, meldingen en snelle reacties (die kunnen worden bewerkt in de Galaxy Wearable app), stress tracking en het belangrijkste, slaap tracking.
De Samsung Health app doet echt goed werk in het presenteren van informatie over je circadiane ritme op een schone en begrijpelijke manier. Net als bij de Fitbit-app krijg je een slaapscore op honderd, en je kunt je slaaptrends zien om een eerlijke kijk te krijgen op hoeveel vrije tijd je eigenlijk neemt.
Terwijl bijna elk ander aspect van de Galaxy Fit 2 een geval is van toevoegen en weghalen, is de batterijduur een enorme verbetering met een batterijduur van 14 dagen – het dubbele van de Galaxy Fit.
Tot nu toe heeft de Fit 2 die belofte waargemaakt, en dat is niet onder gemakkelijke omstandigheden. Sinds de eerste keer opladen heb ik in totaal vijf trainingen gevolgd – met ook verschillende keren auto-tracking – en na acht dagen heb ik nog 42% over in de tank.
Ik moet erop wijzen dat ik de Fit 2 ook de hele nacht heb gedragen om de slaap te volgen, waardoor ik denk dat ik dicht bij de limiet van twee weken kan komen, zelfs als ik de Fit 2 24/7 gebruik.
Als je op zoek bent naar een eenvoudige wearable met notificaties en een goed aantal trainingsroutines om je te motiveren, kan de Fit 2 aantrekkelijk zijn. Voor alle anderen is het veel beter om te kijken naar meer concurrerende apparaten zoals de Honor Band 6.